نامساوی

من از اینکه قرمز برد خوشحال شدم، اما نه به خاطر اینکه قرمزته هستم. امروز شخصا دوست داشتم سپاهان ببره.بل به خاطر اینکه حالا که پرسپولیس برده تعداد آدم های بیشتری خوشحال شده اند. حداقل دو، سه برابر!

اصلا من نمی دونم چرا تیم های ملی کشور های کم جمعیت تر به کشور های  با جمعیت بیشتر نمی بازند تا آدمای بیشتری خوشحال شوند. من که هر بار ایران به چین می بازه خوشحال می شم. چون اگه ما ببریم فوقش ۶۰ میلیون نفر خوشحال می شن، اما اگر چینی ها ببرن یه چیزی تو مایه های یک میلیارد نفر دلشاد میشن! یعنی عوض ناراحت شدن هر ایرانی،حدود بیست چینی خوشحال می شوند.آیا عادلانه است که ایران ببره؟به نظرم بردن از یک تیم چینی، ناجوانمردی است.

اگر پوریای ولی با یک چینی کشتی میگرفت، سعی می کرد ببره یا ببازه؟

احسان

امیدوارم یک روز مجبور شی از روی همین جزوه هایی که برای من تکثیر کردی، امتحان بدی!

آرزو می کنم بری بهشت اما قبلش ۵۰۰۰۰ سال زمینی، صرف مرتب کردن پرونده زندگیت کنی!

امیدوارم یه روز شلوارتو پشت و رو بپوشی تا بفهمی پشت و رو بودن کل جزوه ۲۰۰ صفحه ای یعنی چی.

امیدوارم دو شنبه شب بخوابی صبح بلند شی ببینی پنج شنبه هفته بعد شده تا درک کنی منو وقتی ورق می زنم و بعد از صفحه ۷ صفحه ۱۷ رو میبینم.

امیدوارم ...

آخه نمی گی شاید یکی تازه شب امتحان بخواد لای جزوه رو باز کنه؟

PLAY STATION

خوب شد هر چه زودتر این روز گذشت. یه روز که کلی اتفاق عجیب وغریب ردیف شدن. هر جور حساب می کردم به تناقض می خوردم. حس آدمی رو داشتم که تو شطرنج حریفش آنقدر خوب مهره ها رو چیده که هر حرکتی کنه، به ضرر خودش تموم می شه و  آرزو می کنه کاش می شد حرکتی نکرد! یکی تو گوشم می خوند، کار ،کار خود خداست. حس عروسکی رو داشتم که یکی داره باهاش بازی می کنه. شده بودم اسباب بازی.چیزی بهتر از این نمی تونه حسمو بگه:

 

پ.ن. اتفاقا یکی از همین اتفاق ها تصادف بود!